بزرگان حوزه و علمای وارسته به خوبی می دانستند که اگر طلبه در کنار پیشرفت علمی نتواند به خودسازی و تهذیب نفس بپردازد بدون تردید نخواهد توانست به درستی به تبلیغ دین بپردازد و خدای ناکرده امکان این که به دین ضربه بزند کم نخواهد بود از این رو شرکت در درس های اخلاق و داشتن استاد اخلاق همیشه از سفارش های علما به طلاب جوان بوده است و طلاب باید این سفارش به جای علما را آویزه گوش خود نمایند و شرکت در درس های اخلاق علمای پارسا و پرهیزکار را بر خود واجب بدانند .
